اول یه جوال دوز به خودم: وقتی بیشتر وقتتو اینجا میگذرونی حواست باید خیلی جمع باشه به حرفهایی که میزنی و ارتباطاتی که برقرار میکنی به کلیک هایی که میکنی ...که نیای متن چهل تکه بذاری و از آشفتگی ذهنت بنویسی و از دور شدن حسهای خوبت بنالی و انقدر ذهنت درهم باشه که 24ساعت بعد پاکش کنی ...
که حواست باشه اینجا هم باید برای رضای خدا کلیک کنی که قلبت آروم باشه ...از دوستای مجازیت یادبگیر ...
****
اگر بهترین و لذیذترین غذاها را هم جلوی بیمار بگذارند، با بی میلی و بی رغبتی آن را کنار میزند؛زیرا حس خوبی نسبت به این غذاها ندارد و اشتهای خود را از دست داده.
انسانها هم خیلی وقتها از عبادت لذت نمی برد، حال نماز و دعا ندارد گویا اشتهای معنوی او کور و کلافگی، بی حوصلگی، بد بینی و دودلی جایگزین آن شده است. دیگر از آن حس و حال خوش و خلوت با خدا، دقایق شیرین درد و دل کردن ها و عقده گشایی ها و نیز ثانیه های آرام بخش نجواهای شبانه خبری نیست.
میگویند چرا؟چی شد؟ چون آنقدر فکر و ذهن را مشغول غیرخدا و رفتارهای آلوده و گناه کرده است که نمی تواند از معنویات لذت ببرد.
وقتی کسی ساعت ها پای ماهواره می نشیند و از هرچه دید و شنید لذت برد، ساعت ها سرکشی به تصاویر اینترنت برای رفع خستگی! گاهی هم چت کردنی از باب تفریح و رفع کسالت، خنده و شوخی بانامحرم در محیط کار و دانشگاه، پیامک های آن چنانی، گوش دادن به موسیقی حرام به بهانه ی شاد بودن و آرامش و...
بعد هم انتظار دارد حال نماز و عبادت داشته باشد و نسبت به عفت و حجاب خود پایبند باشد ...*
*از کتاب دختر باید خانوم باشه نوشته ی رضا اخوی با اندکی تصرف
