آنچه گذشت
- اسفند ۱۳۹۷ (۱)
- دی ۱۳۹۷ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- اسفند ۱۳۹۶ (۱)
- تیر ۱۳۹۶ (۲)
- خرداد ۱۳۹۶ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۵ (۱)
- آذر ۱۳۹۵ (۲)
- آبان ۱۳۹۵ (۲)
- مهر ۱۳۹۵ (۳)
- شهریور ۱۳۹۵ (۹)
- مرداد ۱۳۹۵ (۴)
- تیر ۱۳۹۵ (۶)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۶)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۱)
- اسفند ۱۳۹۴ (۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۶)
- دی ۱۳۹۴ (۷)
- آذر ۱۳۹۴ (۲)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۸)
- شهریور ۱۳۹۴ (۷)
- مرداد ۱۳۹۴ (۶)
- تیر ۱۳۹۴ (۱۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۲۵)
- فروردين ۱۳۹۴ (۲۶)
- اسفند ۱۳۹۳ (۱۰)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲۰)
- دی ۱۳۹۳ (۱۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۱۲)
- آبان ۱۳۹۳ (۲۰)
- مهر ۱۳۹۳ (۹)
- شهریور ۱۳۹۳ (۲۳)
- مرداد ۱۳۹۳ (۳)
- خرداد ۱۳۹۳ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱۲)
- اسفند ۱۳۹۲ (۱۲)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱۰)
- دی ۱۳۹۲ (۶)
- آذر ۱۳۹۲ (۷)
- آبان ۱۳۹۲ (۵)
- مهر ۱۳۹۲ (۱)
- شهریور ۱۳۹۲ (۳)
دریافت
خوش دارم که در نیمه های شب در سکوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم.
با ستارگان نجوا کنم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم.
آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم، محو عالم بی نهایت شوم .
از مرزهای علم وجود در گذرم و در وادی ثنا غوطه ور شوم و جز خدا چیزی را احساس نکنم.
