آنچه گذشت
- اسفند ۱۳۹۷ (۱)
- دی ۱۳۹۷ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۱)
- شهریور ۱۳۹۷ (۱)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- اسفند ۱۳۹۶ (۱)
- تیر ۱۳۹۶ (۲)
- خرداد ۱۳۹۶ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۵ (۱)
- آذر ۱۳۹۵ (۲)
- آبان ۱۳۹۵ (۲)
- مهر ۱۳۹۵ (۳)
- شهریور ۱۳۹۵ (۹)
- مرداد ۱۳۹۵ (۴)
- تیر ۱۳۹۵ (۶)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱۶)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۱)
- اسفند ۱۳۹۴ (۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۶)
- دی ۱۳۹۴ (۷)
- آذر ۱۳۹۴ (۲)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۸)
- شهریور ۱۳۹۴ (۷)
- مرداد ۱۳۹۴ (۶)
- تیر ۱۳۹۴ (۱۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۲۵)
- فروردين ۱۳۹۴ (۲۶)
- اسفند ۱۳۹۳ (۱۰)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲۰)
- دی ۱۳۹۳ (۱۲)
- آذر ۱۳۹۳ (۱۲)
- آبان ۱۳۹۳ (۲۰)
- مهر ۱۳۹۳ (۹)
- شهریور ۱۳۹۳ (۲۳)
- مرداد ۱۳۹۳ (۳)
- خرداد ۱۳۹۳ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱۲)
- اسفند ۱۳۹۲ (۱۲)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱۰)
- دی ۱۳۹۲ (۶)
- آذر ۱۳۹۲ (۷)
- آبان ۱۳۹۲ (۵)
- مهر ۱۳۹۲ (۱)
- شهریور ۱۳۹۲ (۳)
.
الکی مثلا من پست گذاشتم!
+ خب پست دیگه !به خودت بخند!همیشه نباید متفکرانه باشه که!
الکی مثلا من خیلی پستهام متفکرانه است! حالا نیست خودتون خیلی متفکرانه نظرمیذارید!
:)
حالا جدا الکی مثلا که چی؟! قشنگه ها کلی هم میخندیم ولی در پس خنده اش نکته ها نهفته!
دیگه نکته هاشو خودتون بگید!!
مشکل روانی هم ندارم دوستدارم از دیدگاه های مختلف درموردش بدونم!
اینکه هرشخص توی یه سن و یه موقعیت چه برداشتی داره!
خواستم بگم ما تو خانواده امون نداشتیم از این موردا که هی پست بذاری و حذف کنی! این آخرین پستها هم شاید اتفاقی بوده!
بعد داشتم توبایگانی دور میزدم یهویی چشم افتاد به این! گفتم یا خدا این کی بود کجا بود؟چی به چی شد!!من چرا اینجوری کردم با وبم؟منو ببخش!
خلاصه این پست رو تایید کردم!
میگم که آدم بعضی وقتها تواوج عصبانیت یا بلعکس تواوج خوشحالی یدفعه یه پستی میذاره که بعد از اینکه تواوج خداحافظی میکنه و به خودش میاد میبنه همچین یکم دندون روجیگر میذاشت و یکم صبر میکرد و تحمل بهترتر می بوده!!خیلی زود لب به شکایت نگشایی!
دیشب یه پست گذاشتم!بعدش دوستان نظر گذاشتن بعدش برش داشتم و یه پست دیگه گذاشتم که چرا اونو برداشتم بعدش هم اونو باز برداشتم الان هم دارم میگم که چرا برداشتم! (خوددرگیر هم خودتی!) خب مشغول کارروی یه وب دیگه هستم تمرکز ندارم! هدرش که تکمیل شد آدرس میدم خدمتتون!
این هم پست دیشب" امان از دست بعضی ها"
یه همسایه داریم خیلی ادعاشون میشه همه جوره فرهنگ دارن انوقت الان که مهموناشون دارن میرن اومدن توکوچه با داد و بیداد دارن خداحافظی میکنن، صدای ضبط ماشینشون هم خونه رو میلرزونه!!
وای که ادعای بعضیا گوش آدمو کر میکنه!!
اگه ادعا نداشتن آدم غمش نبود ولی چپ و راس مدرک بچه هاشو به رخ میکشه!!که ما خانوادمون فلان و بهمان
بابا هرکی ماشینش فلان سیستم رو داشت که این حق رو نداره موسیقیشو زیاد کنه؟! فرهنگ و ادب و ... به مدرک تحصیلی نیست که اگه راس میگی این ادب تحصیلیتو خرج کن!!
انقدر آدما هستن بدون مدرک دانشگاهی عالمانه و زیبا زندگی میکنن از اونور انقدر دکتر و مهندس (دورازجون شماها) داریم که فقط تئوری رفتن بالا..!! دیگه توخود حدیث مفصل بخوان!
فهم هم خوب چیزیه.(مدیونید فکرکنید الان من عصبانیم!)
بعد دو هفته ای که هی بهم چشمک میزد، بالاخره رفتم سراغش ولی فکرشو نمیکردم بتونم سه ساعته تمومش کنم!
اصولا کتاب رو آروم میخونم نه اینکه تندخوانی بلد نباشم بلکه دوستدارم شمرده شمرده بخونم و تجسمش کنم!
از مدتها قبل چون قولش رو یکی بهم داده بود هروقت هم میرفتم کتابفروشی ازکنارش رد میشدم تا اینکه دوهفته پیش بدستم رسید،یکم درگیر بودم و وقت نمیشد و البته اصلی ترین مشکل هم این بود که یه کتاب در دست خوندن داشتم، تا شاخ اونو شکوندم نوبت رسید به ایشون!
یدفعه با صدای زنگ درخونه به خودم اومدم دیدم صفحه های آخرشم؛نه اینکه بگید مقدار کتاب کم بوده و ازاین حرفها، شده من شوکران رو تو شیش روز خوندم،حوصله ام نمیکشه کلن یه بند سرکتاب باشم ولی اینو یجا سرکشیدم!
درضمن نرفتم درو باز کنم از همین تریبون اعلام میکنم هرکی پشت درخونه ما بود خودش بیاد اعلام کنه تا عذرخواهی کنم!
آقا من تا الان سه بار دلم خواسته یهویی ایـن پستو گذاشتم ولی نمیدونم چرا چند دقیقه بعدش پشیمون شدم و برداشتم!!
اینجوری با این پست هم اون پستو گذاشتم هم اینکه رو صفحه اصلیم نیست!
نامه بابالنگ دراز به جودی آبوت:
جودی عزیزم! درست است،ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته میشویم.هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر میشود.پس هرکسی را بیشتر دوستداریم و میخواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم.
اینکه جواب توآستینت داشته باشی خیلی خوبه، اما نه جواب بی ادبانه، طنازانه یجاهایی جواب بدی خیلی هم خوبه! اینکه درهرموردی یه جوکی،مطلب طنزی بلد باشی و توزمانش بگی، خب مسلما اطرافیان هم شاد میشن و شما هم حاضر جوابیتو کردی!
اما اینکه صرفا دهنتو باز کنی و خیلی نسنجیده یه حرفی بزنی که بگی بله مثلا من حاضر جوابم، نه؛ اینجوریا هم نیست اگه دوتا احمق عین خودت دوروبرت باشن میگن هان دیدی چه جواب دندون شکنی داد!! اما مطمئن باش دوتا آدم شعور دار هم هستن که میفهمن این حاضر جوابی نیست بلکه بی ادبی و کم عقلی خودت رو نشون دادی!!
مورد خطاب سوم شخص غائب!
حیف خیلی جاها باید ساکت باشی وگرنه توهم میشی همون سوم شخص غائب!!
+اینم بگم؟!
امروز یه تبلیغی دیدم!!
بعد کلی توپ درکردن و دالامپ و دولومپ یهویی یه خانمی گفت سال نو مبارک...!!!
بابا درسته میگن ننه سرما بوتاکس و پروتز کرده و گفته بهش بگن بهاره جون ولی نه دراین حد...!
اون بنده خداهایی که پالتو خزدارِبی دکمه و پوتین های هیتلر خان (همونایی که قبلا توصیفشون کرده بودم!) رو خریدن پس کی پُزشو بدن؟؟ این "اتک" مارو یه ری استارت کرد امروز با این تبلیغاتش!
هیچی دیگه گفتم سال نو رو هم تبریک بگم یوقت جا نمونم از پیشواز!
برای نوشتن از افکارت که بعضیاشون رو بی وضو نمیشه روی کاغذ آورد باید تسلط داشته باشی،باید توسکوت فکر کنی تا خون به دایره لغاتت برسه!برای رسوندن منظورت به زبان نوشتاری گاهی کم میاری و پشیمون میشی از نوشتنش و مجبوری دستتو رو بک اسپیس نگه داری تا برسی به یه صفحه ی سفید! یوقتایی هم بلعکس انقدر مینویسی و مینویسی تا تهش به یه مطلبی برسی وگاهی هم توضیح میدی ننوشتنات رو، مثل الان!
گاهی انقدر برنامه داری که برای اجراشون فقط و فقط زمان لازمه، حتی هرچقدر هم تلاش کنی، بقولی هرچقدر خودتو بکشی که یکم سریعتر اتفاق بیافته، بازهم بی نتیجه است، انگار باید تکیه بدی به یه راکِ قدیمی که صدای قیژقیژ بده و با هرتکونی یه خطی به برنامه هات بخوره!
گاهی به خودت میای که اصلن هدف این نوشتنات چیه؟ اینکه یکی بخونه و تاییدش کنه و یکی بخونه و ردش کنه؟ یا نه هدفت خالی کردن ذهنِ پر از حرف خودته که بازهم حرفش به حقش نمیرسه! و این انگشتای توئه که با هدفِ بی هدفی روی صفحه کلید میچرخه و میچرخه و میچرخه ...
گاهی بارهای بار رفرش میکنی اما باسکوت،گاهی دوستداری خوش خیال باشی و به محال بودن محال فکر کنی!
گاهی دوستداری نظراتتو ببندی و یه سکوت و یه آرامش برای بازدید کننده ات ایجاد کنی که تواین دنیای وانفسای کامنتها با خیال راحت یه وب رو باز کنه و بی کامنت و دراوج سکوت ذهنی مجازی وبت رو ببنده! شاید برای یکی سخت باشه این کار،شاید درکش برای نداشتن عذاب وجدان مجازیش گذاشتن کامنتی باشه یا حتی تبسمی ولی تو به آرامش مجازیی فکر میکنی که ایجاد شده در ناخودآگاه ذهن مجازیی ها!
+از لاک جیغ تا خدا
یه مستنده تبلیغاتشو که دیدم فکر کردم باید جالب باشه حالا نقدش بماند برای بعد!
امشب ساعت 22:50 شبکه دو!
+شهادت حضرت معصومه رو هم تسلیت میگم، دعامون کنید شدید...
مخصوصا همسایه های بانو که بالاخره یجورایی ارفاق و پارتیشون بیشتره!
