در زمان امام هادی(ع) شخصی نامه‌ای نوشت از یکی از شهرهای دور، نامه‌ای نوشت که آقا من دور از شما هستم. گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم، به هر حال چه کنم؟ حضرت در جواب ایشان نوشتند:
«إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک»
لبت را حرکت بده، حرف بزن. بگو. ما دور نیستیم.
(بحارالانوار/ج53/ص306)
باخوندن بعضی چیزا یهویی یه لبخندی رو لبت میاد از جنس آرامش به دنیایی می ارزه
تنتون سالم و لبتون پراز لبخندهایی از جنس آرامش
