یجایی خوندم:
مادر که برود نظم خانه به هم می ریزد...علی (ع) در نجف، حسن (ع) در بقیع، حسین (ع) در کربلا و زینب(س) در شام...
ایام تسلیت و بسیار التماس دعا
+ پا شدی و دوباره کار خونه کردی، دوباره موی زینبت رو شونه کردی....
+ در بین آن دیوار و در یارب شده محشر به پا...
+ بعد از تو مدینه و سکوت و حسرت،مدینه و غروب و غربت و...
+ ای فروغ خانه ی من، ماه من ریحانه ی من ...
هر سال منم عبد عطایت مادر
خوشبخت شدم من از دعایت مادر
نوروز که قابلی ندارد بی بی
صد عید ، الهی به فدایت مادر . . .