آدمها، ……. با چشمهای تـــو ، مـــرا مینگرند اسمها، به تـــو ختم میشود آسْمان، تـــو را میبارد آخرِ همهٔ کوچههای شهر ……………………. به تــــو میرسد شاعر، تـــو را میسراید فصلها، ……… جای خالی تـــو را رنگ میپاشند
همهٔ نشانهها ……….. به تـــو برمیگردد …………………………....برگـــرد!
درخت ها به من آموختند تفاوتی میانی عشق زمینی و آسمانی نیست
کاش بمانند درخت ها تمام زیستنمان رو به آسمان باشد برای اوج گرفتن به بزرگی اما با وجودی فروتن و سری خم.. برای رسیدن به وجود بی پایان یک عشق آسمانی و دعا کنیم تا همراهان ما درین رویش هم بمانند درختان سبز باشند تا دنیای کوچمان به سمت آبی بیکران حرکت کند و عشق هایمان با پاکی اش به پاکی وجوید پاک خدا حتی به اندازه ی ذزه ای برسد..