بسم الله الرحمن الرحیم
نوشتن بعد این همه نبودن خیلی سخته،از سوژه هایی که داشتی و وقت نکردی ازشون بنویسی،از دلتنگیایی که داشتی و وقت نکردی بیانشون کنی از ... خلاصه که الان انقدر حجمشون زیاده نمیدونم کدومشون رو بنویسم...
از همه اتون که پیام گذاشیتد تبریک گفتید احوال پرسیدید سپاسگذارم
حس خیلی قشنگه وقتی هراز چندگاهی میای مرکز مدیدیرتت و میبنی چندتا پیام داری و دوستان معرفت خرج دادن تونبودت بیادت بودن و اینجاست که میگیم دوستان مجازی از واقعیا با معرفترن...
"دوست" میتونه فعل بگیره میتونه صفت بگیره،میتونه مثبت بیاد میتونه منفی بیاد،فعل که بگیره میشه دوست دارم و دوست ندارم؛ صفت که بگیره میشه همراه بودن میشه هم صحبت و هم راز بودن منفی هم نداره!
حضرت علی(ع) میفرمایند:"ناتوان ترین مردم کسی است که نتواند دوستی برای خویش برگزیند. و عاجزترین مردم کسی است که دوستی بیابد و قادر به حفظ او نباشد". اینجوریه که مجازی و واقعی هم نداره.
خلاصه که وجود دوست خوب توی زندگی ضرورت و نعمت هست،(قدر منو بدونید) و البته سعی کنیم دوستای خوبی هم باشیم نگیم دوست خوب میخواییم،خودمون اول برادریمون رو ثابت کنیم!
چه دوست در دوستی شد!
دوستیاتون پایدار، طاعاتتون قبول
خوفی؟
رسیدن بخیر
نه امتحاناتم خیلی وقته تموم شده؛ این روزها خیلی درگیر کارم، اگه این پروژه تموم شه سرم خلوت میشه...
دعام کن عزیز