وقتی که پیامبر اکرم (ص) در شب معراج به آسمان چهارم رسید فرشته ای را دید که لوحی در پیش روی خود نهاده و در آن نگاه می کند و مانند رودی اشک از دیدگان می ریزد .آن ملک متوجه حضور رسول خدا(ص) در آسمان چهارم نشد و لذا جبرئیل با بال خود به او زد و هنگامی که ملک متوجه شد بلافاصله رکاب آن حضرت را بوسید و تعظیم و اکرام نمود و عرض کرد : یارسول الله مرا معذور بدارید چرا که نور زیادی از این لوح متصاعد بود و به همین جهت من متوجه حضور شما نشدم،آن حضرت فرمودند : در این لوح چه چیزی نوشته شده است ؟ ملک عرض کرد در این لوح نوشته است « لااله الا الله محمد رسول الله علی ولی الله »
سپس ملک گفت من دو رکعت نماز به جا آوردم که بیست هزار سال طول کشیده است . به امر خدا پنج هزار سال در قیام و پنج هزار سال در رکوع و پنج هزار سال در سجود و پنج هزار سال در حال تشهد بودم حالا ثواب این نماز را به شما هدیه می کنم که از قصور من بگذرید.
حضرت فرمودند : من به نماز و طاعت تو احتیاج ندارم . فرشته عرض کرد پس آن را هدیه می کنم به امت شما.باز فرمودند : که امت من احتیاج به نماز تو ندارند ، به عزت خدا هر کسی از گناهکاران امت من یک بار صلوات بفرستد ثواب آن از بیست هزار سال طاعت تو برتر است .
"امالی صدوق ج3 ص 429"
